Gaziosmanpaşa Bayan Masör

Gaziosmanpaşa Bayan MasörBirinci yılın sonucunda Jem’in Dewey Ondalık Sistemi söylediği şey tüm okulda uygulanır olmuştu. Başka eğitim yöntemleri ile karşılaştırma olanağım da bu şekilde yok olmuştu. Yalnızca çevremi izleyebiliyordum. Evde eğitilen amcam ve Atticus her şeyi biliyorlardı. Hiç değilse birinin bilmediğinin öteki biliyordu. Öğretmenlerin şart koştuğu yurttaşlık öğretilerinden yoksun yetişmiş babamın yıllardır eyalet meclisinde olduğunu, bununla beraber her seferinde oybirliği ile seçildiğini görüyordum. Yarı ondalık, yarı Dewey sistemi ile yetişen Jem bir tek olsun, cemiyet içinde olsun, hep başarılıydı. Jem kötü bir örnekti aslen. İnsanoğlunun ürettiği hiçbir yöntem onu kitaplardan ayıramazdı. Bana erişince ben, «Time» dergisinden öğrendiklerimin ve evde ne var ise okuyarak edindiklerimin haricinde bir şey bilmiyordum. Maycomb yöresi eğitimin yolunda ağır aksak ilerlerken, bir şeylerin eksikliğini, benden esirgenen bir şeylerin varlığını duyuyordum. Jem üçe kadar okulda kalmak zorundaydı. Ondan yarım saat önce çıktığım için Radley’lerin evinin oradan verandamıza kadar koşardım. Durmamacasına geçtiğim bir öğleden sonrasında gözüme birşey ilişti. Öyle bir ilişti ki bir solukta geri döndüm.

Gaziosmanpaşa Bayan Masör

Radley’lerin bahçesinin ucunda iki meÅŸe aÄŸacı vardı. Bu kökleri yola çıkar, yolu kambur kumbur yapardı. AÄŸaçlardan biri dikkatimi çekmiÅŸti. Göz hizamdaki bir budak deliÄŸinden yaldızlı bir kâğıt parçası sarkıyor, güneÅŸte gözümü alıyordu. Parmak uçlarıma yükseldim. Çevreme bir defa daha göz attıktan sonra elimi delikten içeri sokup üzerlerinde kâğıtları olmayan iki parça sakız çıkardım. İçimden gelen ilk dürtü sakızı aÄŸzıma atmaktı ama birden onları nerede bulduÄŸumu anımsadım. Eve koÅŸtum ve verandada ganimetimi inceledim. Tazeydi ve güzel kokuyordu. Yaladım ve bekledim. Ölmeyince kalanını aÄŸzıma tıktım. Naneliydi. Jem eve vardığında sakızı nereden aldığımı sordu. Ben de ‘buldum, ‘ dedim. «Yerde bulduÄŸun ÅŸeyleri yeme, Scout.» «Yerde deÄŸil, aÄŸaçtaydılar.» Jem homurdandı. «Öyleydi ama! Okuldan dönerken ÅŸu aÄŸaçtaydı.» «Çabuk tükür onu!» Tükürdüm. Tadı da kaçmıştı ya. «Öğlenden beri çiÄŸniyordum. Ölmedim. Hasta bile olmadım.» Jem ayağını yere vurdu. «O aÄŸaçlara dokunmaman icap ettiÄŸini bilmiyor musun.